Miód i cukrzyca – czy to bezpieczne połączenie?
Katarzyna Startek | dietetyk
14 sierpnia 2021Miód przez wielu uznawany jest za zdrowszą alternatywę dla cukru. W końcu jest „naturalny”, a nasi przodkowie wykorzystywali go w zapobieganiu i leczeniu licznych dolegliwości. Czy to oznacza, że również osoby chorujące na cukrzycę mogą sięgać po miód?
Miód prozdrowotny również w cukrzycy
Od starożytności w alternatywnej medycynie stosuje się miód. Dość popularne jest picie miodu wody z miodem i cytryną przy przeziębieniu. Miody są bogate w polifenole i enzymy, dzięki czemu mają działanie antyoksydacyjne i przeciwdrobnoustrojowe; hamują również stany zapalne. Przydatna dla wielu diabetyków może być informacja, że miód obniża również ciśnienie tętnicze krwi.
W zaawansowanej cukrzycy obserwuje się bardzo powolne gojenie ran m.in. z powodu neuropatii cukrzycowej. Dlatego substancja taka jak miód wydaje się świetnym naturalnym lekiem. Prowadzone są badania naukowe nad wykorzystaniem miodu w terapii leczenia ran.
Po aplikacji miodu obserwuje się zmniejszenie bólu i rozmiaru owrzodzenia, a czas leczenia znacznie się skraca. Naukowcy wskazują również na stymulujący wpływ na proliferację komórek. Ponadto nieznane są skutki uboczne takiego leczenia.
Oczywiście należy pamiętać, że miód stosowany w celach terapeutycznych należy przechowywać w ciemnym opakowaniu, w chłodzie, i nie może być podgrzewany, aby nie stracił swoich właściwości.
Fruktoza w miodzie niekoniecznie dla diabetyka
Miód składa się głównie z fruktozy i glukozy w stosunku 0,4:1,6. Dokładny skład jest uzależniony głównie od pochodzenia roślinnego.
Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (2020) nie należy przekraczać spożycia 50 g fruktozy dziennie. 100 g miodu zawierać będzie około 40 g fruktozy, ale poza tym znajdzie się tam również niekorzystna glukoza. Oczywiście, nie znaczy to, że można zjeść taką ilość miodu – fruktoza znajduje się również w innych pokarmach. Dla porównania taka sama ilość malin zawiera tylko około 3 g fruktozy, ale przy tym jest bogata w korzystny błonnik, który w miodzie nie występuje.
Pojedyncze wyniki wskazują nawet, że w modelach zwierzęcych cukrzycy, miód może mieć działanie hipoglikemizujące – sam mechanizm nie jest jeszcze poznany. W każdym razie istnieją sprzeczne doniesienia na temat stosowania miodu w cukrzycy i nie ma określonych bezpiecznych dawek. Miody o wyższej zawartości fruktozy mają niższy indeks glikemiczny.
Najrozsądniejszym rozwiązaniem wydaje się być zachowaniu umiaru w stosowaniu miodu – 2 łyżeczki nie powinny mieć negatywnego wpływu, gdy cukrzyca jest dobrze kontrolowana. W przypadku niewyrównanej cukrzycy może jednak być to za dużo. Zarówno chorym na cukrzycę typu 1 i 2 zaleca się przede wszystkim przestrzeganie zasad dobrze zbilansowanej diety, w której to źródłem węglowodanów łatwo przyswajalnych powinny być wyłącznie naturalne nieprzetworzone produkty jak owoce i warzywa, a nie napoje czy słodycze. A jeśli miód, to najlepiej zewnętrznie np. w formie kosmetyków.
Bibliografia:
Bobiş O, Dezmirean DS, Moise AR. Honey and Diabetes: The Importance of Natural Simple Sugars in Diet for Preventing and Treating Different Type of Diabetes. Oxid Med Cell Longev. 2018;2018:4757893. Published 2018 Feb 4. doi:10.1155/2018/4757893
2020 Guidelines on the management of diabetic patients. A position of Diabetes Poland. Clin Diabetol 2020; 9, 1.